حیوانات را به این دلیل حیوان میخوانیم که وحشی هستند. حیوانات برای حفظ بقای خویش، عزمی جدی دارند و این که طبیعت آنها را به شکل یکی از دوستداشتنیترین و به ظاهر بیآزارترین موجودات روی زمین درآورده است، به هیچ وجه ربطی به غریزهی حفظ بقای آنان ندارد. اغلب حیوانات برای حفظ آزادی، ادامهی نسل، نگهداری از فرزندان، محافظت از قلمرو و یک دل سیر خوردن از غذای مطلوبشان، هر کاری که لازم باشد انجام میدهند. اکنون، نگاهی داریم به حیواناتی کشنده که کمتر به این عنوان معروفاند و از قضا جزو بانمکترین، زیباترین و دوستداشتنیترین موجودات روی زمین هستند. به ادامه مطلب مراجعه کنید... 10) سپرماهی دمگزنده (Stingray) 9) قو (Swan) قوها موجودات بسیار زیبا و دلپسندی هستند. آنها علاوه بر این که به طور ذاتی حیوانات نسبتاً ملایمی به شمار میآیند، والدین فوقالعادهای هم هستند و تا پای جان از بچههایشان محافظت میکنند و مسئلهی اصلی دقیقاً همین جاست. بسیاری از پرندگان بر اساس غریزه در برابر شکارچی از بچههایشان محافظت میکنند، ولی اگر شکارچی، قویتر و یا خطرناکتر از آن باشد که بتوانند در برابرش مقاومت کنند، نهایتاً تسلیم میشوند. قو، امّا، تسلیم نمیشود. قوها تا جایی ادامه میدهند که یا خودشان بمیرند یا مهاجم، حال هر کدام که زودتر اتفاق بیفتد. اگر این حیوانات را، که وزنشان به 30 پوند (13 کیلو و 620 گرم) هم میرسد، عصبانی کنید، بسیار پرخاشگر میشوند و شما را گاز میگیرند و یا میزنند. با این همه، خطر اصلی برای آنهایی است که نمیتوانند شنا کنند، زیرا گفته میشود قوها بالای سر دشمنِ مشاهده شده، پرواز میکنند و او را آنقدر زیر آب نگه میدارند تا خفه شود. 8) سنجاب راهراه سیبریایی (Chipmunk) و حالا یک موجود نازنین و بانمک. سنجاب راه راه از سر تا دم حدود 6 اینچ (تقریباً 15 سانتیمتر) است و گفته میشود به محض شنیدن نوای پیانویی که خوب کوک شده باشد، ناگهان آوای خوشآهنگی سر میدهد (رجوع شود به کارتون آلوین و سنجابها!). اگرچه تهاجمیترین عملی که شاید شما از این موجودات مشاهده کنید، تلاش برای برداشتن ساندویچتان در پیکنیک است، اما آنها میتوانند در موقعیتهای دیگر، بسیار خطرناک باشند. صحبت از احتمال شیوع بیماریهای واگیردار است. سنجابهای راه راه سیبریایی که در بیشتر مناطق جهان پراکندهاند، طبق گزارشها ناقل کنه (بیماری لایم Lyme Disease) و هاری میباشند. اگرچه هر دوی این بیماری ها قابل درمانند، اما چنانچه به موقع تشخیص داده نشده، درمان نشوند، ممکن است به بروز مشکلات قلبی و عصبی بینجامند که کما و در موارد بسیار جدّیتر مرگ فرد را به دنبال دارد. 7) فیل (Elephant) فیلها موجودات شگفتانگیزی هستند. آنان صلحطلب و مهرباناند و حتی در مواردی گزارش شده که وقتی زوج یا فرزندشان میمیرد، برایش اشک میریزند. با این حال، رفتار هیچ حیوان یا موجودی، ثابت نیست و وقتهایی هم هست که ممکن است یک فیل، شدیداً خطرناک باشد. مشکل اصلی اندازه و قدرت بیهمتای اوست. تمام حیوانات ممکن است کمی بدخلق شوند، مثلاً اگر به استخوان یک سگ شیهواهوا (Chihuahua) نزدیک بشوید، پاچهتان را میگیرد یا اگر شکم یک گربه را بخراشید، به دستتان پنجول میکشد. به هر حال، اگر یک فیل خلقش تنگ شود، کافی است پا یا عاجش را تکان دهد و کلک هر کسی را که بر حسب اتفاق سر راهش باشد، بکَنَد. چندین مربی حیوانات توسط همین فیلهای به ظاهر «مهربان» کشته شدهاند. آنها با اسارت زیاد کنار نمیآیند و گفته میشود که افزایش میزان تستوسترون در فیلهای نر، در فصل جفتگیری، ممکن است باعث حملات تهاجمی و غیرقابل کنترلی از سوی آنان شود که ظاهراً دلیل خاصی هم ندارد. 6) اسب آبی (Hippopotamus) اسب آبی دوستداشتنی، یک شخصیت مشهور در بسیاری از فیلمها، داستانها و کارتونهای کودکان است. راز این محبویت در گوشهای کوچک بانمک، کپلهای گرد بامزه و چشمان ریز براق او نهفته است و البته کمی هم بدخلقی نجیبانه. اگر فکر کردهاید یک اسب آبی تنها بر بدنش حس مالکیت دارد، پس حتماً ندیدهاید که چطور به خاطر حوضچهی گِل خود عصبانی میشود. اسبهای آبی، همه ساله کسانی را که به عمد یا غیر عمد نزدیک حریمشان میشوند، میکُشند. این جانوران، با این که 8000 پوند (3 تن و 632 کیلوگرم) وزن دارند، میتوانند یک انسان را با سرعتی نزدیک به 20 مایل در ساعت (معادل 18/32 کیلومتر در ساعت) دنبال کنند. با توجه به فکّی که اسبهای آبی را قادر میسازد فشاری برابر 6000 پوند وارد کنند و دندانهای سگ مانندی به بزرگی 10 اینچ (25/4 سانتیمتر)، آنها حیواناتی نیستند که آدم بخواهد عصبانیشان کند. اسبهای آبی گیاهخوارند، به همین دلیل انسانها را نمیخورند، ولی اگر عصبانی شوند، بیدرنگ او را به دو نیم خواهند کرد. 5) دلفین دهن باریک (Bottlenose Dolphin) دلفینها به چند دلیل با انسانها قابل مقایسه هستند. آنها باهوشاند، با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند، قابل تعلیم هستند، میتوانند کَلَک بزنند، شوخی کنند و تا زیادی از بالههایشان به عنوان دست بهره ببرند. آیا چیزی هست که باعث شود ما عاشق آنها نشویم؟ به هر حال، دلفینها به خاطر اشتیاقِ جنسیِ سیریناپذیر خود و احترام عمیقی که میان سایر ساکنان اقیانوس برمیانگیزند، شهرت یافتهاند. بله، در موارد بسیاری (از جمله در نمایش عجایب افسانهای Myth Busters) مشاهده شده که حتی کوسهی سفید غولپیکر در حضور دلفین، چیزی بیش از یک موجود رام کوچک نیست. چرا؟ آنها حتماً چیزی میدانند که ما نمیدانیم. دلفینها میتوانند بسیار وحشی شوند. آنها نه تنها بچههای خودشان را میکُشند یا مجروح میکنند، بلکه امکان دارد یک گرازماهی را صرفاً محض تفریح بکشند و با جسدش بازی کنند. دلفینهای نر، به خصوص وقتی پای یک ماده در میان باشد، نسبت به مردان رفتاری تهاجمی نشام میدهند. چرا؟ رقابت جنسی. 4) شامپانزه (Chimpanzee) مدتهاست که شامپانزهها، اجداد انسان به شمار میروند. آنها تنها پستانداران روی زمین هستند که در دستها (شستهایی با قابلیّت حرکت و گرفتن اجسام)، عملکرد مغز و حالات چهره، دارای شباهتهای آشکاری با نوع بشر هستند. با این همه شباهت، چندان عجیب نیست که آنان نیز رویکردهای مشابهی در برابر خشونت دارند. طبق شواهد، شامپانزهها بر سر حفظ مالکیت و یا اختلافات دیگر، دعواهای خونباری با همنوعان خود میکنند و بسیاری از شامپانزههای اهلی و «تربیت شده» علیه صاحبان یا دوستان خود شوریدهاند و جراحات شدیدی از جمله خرد کردن دست (در برخی موارد تکهپاره کردن)، زخمی کردن صورت، شکستن استخوان و غیره وارد آوردهاند. یکی از تفاوتهای مهم انسان و شامپانزه در ساختار عضلههاست. قدرت شامپانزه 5 برابر انسان است و این یعنی اگر یکی از آنها تصمیم به حمله بگیرد، نباید امید چندانی برای دفاع از خودمان داشته باشیم. 3) پلاتیپوس نوک اردکی (Duck-billed Platypus) پلاتیپوس، با آن پوست کرکی ضخیم، دم مسطح شبیه دم سگ آبی، پاهایی شبیه پاهای سمور دریایی، نوکِ اردکی و چشمان ریز و براق بانمکی که میگویند من هرگز نمیتوانم به کسی صدمه بزنم، به راستی یکی از عجیبترین پستانداران روی زمین است. پلاتیپوس، دو مشخصهی منحصر به فرد دارد که یکی نوکِ اردکی اوست. علاوه بر اینکه او میتواند از آن دهان، مانند قاشقی برای غذا خوردن استفاده کند، این وسیلهی طبیعی، مانند کوسهی کلّهچکّشی، به او این امکان را میدهد که از میان گِل و لای برای خود غذا پیدا کند. ویژگی منحصر به فرد دیگر، یک جفت سیخ توخالی 15 میلیمتری در راستای قسمت داخلی پاهای عقبی اوست. در درون این سیخها، زهری نه چندان قوی وجود دارد که با یک لگد می تواند وارد بدن دشمن (یا هم نوع خود) شود. این سم برای حیوانات کوچک مهلک است و اگرچه در حالت عادی انسان را نمیکشد، اما دردی آزاردهنده ایجاد میکند که ممکن است هفتهها و حتی ماهها طول بکشد. 2) خرس قطبی (Polar Bear) خرس قطبی زیبا در همه جا، از کارتونها تا فیلمها و تبلیغات تلویزیونی ظاهر شده است، موجوداتی نرم، پشمالو و مهربان که همانقدر به نوع بشر وفادارند که به طعم نوشابههای کوکاکولا. هرچند یک خرس قطبی که مثل کودکی با خرسی عروسکی در آغوش، پاهایش را بغل کرده و روی یک تکه یخ خوابیده،واقعاً نازنین است، همین موجود وقتی سر یک کاوشگرِ از همه جا بیخبرِ قطب را از جا میکند، ترسی بر جان میافکند که نتیجهاش آزاد شدن مقدار قابل توجهی آدرنالین است. خرس قطبی، بدون دشمن طبیعی بوده، بزرگترین موجود گوشتخوار آمریکای شمالی است. او نزدیک به 1500 پوند وزن دارد و اگر روی پاهای عقبیاش بایستد، قدش به 10 فوت میرسد. همه ساله 20 الی 90 نفر توسط خرس های قطبی مورد حمله قرار میگیرند. گفته میشود یک خرس قطبی نر قدرت آن را دارد که یک خوک آبی چاق 12 اینچی را از یک سوراخ 4 اینچی بیرون بکشد، انگار که دارد موزی را برای صبحانه پوست میگیرد. 1) بوزینهی تنبل (Slow Loris) بوزینهی تنبل بدون شک یکی از بامزهترین، قشنگترین و خجالتیترین پستانداران روی زمین است. او با آن چشمهای ورقلمبیده، همان حیوانی است که هر کسی آرزو دارد به خانه ببرد و مثل یک خرس عروسکی بغلش کند. اگرچه آنان یکی از بامزهترین پستانداران هستند، در زمرهی سمیترین و زهرآلودترین پستانداران نیز قرار میگیرند. بوزینهی تنبل، از غدّهای در درون آرنجهایش سمی ترشح میکند که در صورت خورن آن، شکمدرد شدیدی در قربانی ایجاد خواهد شد. وی این ماده را به روی فرزندانش نیز میمالد تا آنان را از خورده شدن توسط حیوانات وحشی محافظت کند. آنها همچنین به این دلیل زهردار محسوب میشوند که در صورت عصبانیت میتوانند همان سم را از آرنجهایشان بمکند و با گاز گرفتن، آن را وارد بدن دشمن کنند. اگر مهاجم واکنشی آلرژیک به سم نشان دهد و به درستی درمان نشود، در عرض چند ساعت میمیرد. منبع:http://www.shegeftiha.com/
اطراف برکهی سپرماهی نرمخو در آکواریوم، همیشه شلوغ است. طبیعت آرام این موجوداتِ به ظاهر بیآزار، باعث میشود ما آنها را بیش از جانوران آبی معمولی خود دوست داشته باشیم. وقتی استیو ایروین (Steve Irwin)، معروف به «شکارچی کروکودیل»، چند سال پیش در اثر زخمی که یک سپرماهی گزنده به سینهاش وارد آورده بود، درگذشت، اطراف برکهی سپرماهیها کمی خالی شد. امروزه، اگرچه از محبوبیت این موجودات کاسته نشده است، ولی همه میدانند که آنها میتوانند بسیار خطرناک باشند. یک قدم اشتباه در میان شنها ممکن است نیش خاردار یک سپرماهی را طی ضربهای واکنشی و زهرآلود وارد پا، بازو، شکم یا سینهی فرد کرده، سمّی را آزاد سازد که به تورم و دردی طاقتفرسا میانجامد. سم در محل گزش متمرکز میشود اما ممکن است در سایر نواحی بدن نیز جریان یافته، مشکلات دیگری ایجاد کند. این گزشها اغلب کشنده نیستند، ولی گاه ممکن است به مرگ هم بینجامند.
کد قالب جدید قالب های پیچک |